Hz. Hatice...
Ah, ne yazılabilir ki senin o güzel ismin söylendikten sonra.
Ama yazmak, söylemek, anlatmak lazım bazen.
Unutmamak için, hatırlamak için, yaşamak için...
Sibel Eraslan bunu başarılı ve hakkını vererek gerçekleştirmiş. Teşekkürü kendime bir borç bilirim.
Yaklaşık iki hafta önce bitirdim kitabı. Okurken yaşadım, hissettim ve çoğu zaman ağladım.
Okuyunca ağlamak güzeldir. O zaman anlıyorum ki sadece dilim değil, kalbimde okumaya başlıyor. Sıkışıyor, daralıyor, yaşlar kayınca gözden bir bir kopuyor kalpten bir şeyler. Ve bir nebze rahatlıyorum. Bu kitabı okurken de bunu yaşadım.
Romanların en güzel tarafı, betimleme kısmıdır. Herkesin, yazardan bağımsız, özgürce yaşadığı kısmıdır kitabın. O yazmıştır ama sen istediğin yere gidersin, gösterileni baktığın gibi görürsün.
Bense koca bir çölün ortasındaydım.
Hz. Hacer misali...
Arıyordum...
Kaybettiklerimi,
İstediklerimi,
Keşkelerimi...
İlk Hz. Haceri aradım. Peşinden koştum. Onun sabrını, metanetini, evlat sevgisini, itaatkarlığını öğrenecektim ondan. Sahi öğretir miydi bana? Kabul eder miydi beni? Ya da onun yerinde ben olsam, ne yapardım yavrum susuzluktan, açlıktan ağlayınca? Çaresizce ağlar mıydım?
Ahhh Hz. Hacer! Senin gibi olabilir miyim? Şu zamanda, bu şartlarda yapabilir miyim bunu?
Uzaklardan biri sesleniyor sanki.
Yapabilirsin!
Yapmalısın!
Hz. Amine gibi olabilir miyim peki? Bunu yapabilir miyim?
Sütümü hiç tanımadığım bir bebeğe sırf Allah rızası için verebilir miyim? Sevebilir miydim evlatlarımla eşit derecede. Onun gibi gönlü zengin, dili tatlı olabilir miydim?
Hz. Hatice gibi olsam ya.
Onun gibi dimdik dursam zorluklar karşısında. Hemen pes etmesem, düşürmesem omuzlarımı, başımdan savmasam sıkıntılarımı, dertlerimi...
O nun gibi sorumlu olsam. En basitinden ödevlerimi zamanında yapsam.
O nun gibi evine bağlı, herkese hürmet gösteren, fakir zengin ayırmayan, sevgisini kimseden esirgemeyen biri olsam. Beni sevmeyeni, beni üzeni de sevebiliyor muyum ki!
O nun gibi hakkı her daim gözetsem, görmemezlikten gelmesem. Hakkın, haklının, mazlumun, masumun, muhtacın her daim yanında olsam.
Yapabilir miyim? Hz. Hatice senin gibi olabilir miyim?
Evet bunu istiyorum. Senin gibi olmak istiyorum güçlü, cesur, ahlaklı... Senin gibi bir anne olmak istiyorum, bilgili, şefkatli, vefakar...
Senin gibi olmak istiyorum Hz. Hatice...
Yapmalısın Melike! Yapmalıyız gençler!
Onlar gibi olmalıyız.
Onlar gibi olmaya çalışmalıyız.
Yapabiliriz. Çünkü yapmamız gerekiyor.
Kurtulmak için, her türlü rezilliğin, haksızlığın, adaletsizliğin, kötülüğün, savaşın, sevgisizliğin olduğu bu dünyada hayatta kalabilmek için Onlar gibi yaşamalıyız.
Onlara benzemeliyiz.
Şunu biliyorum ki Hz. Hatice gibi olursak, Hz. Muhammed'e daha çok yaklaşacağız.
Rabbim bizleri Onlar gibi yaşamayı, Onlar gibi ölmeyi, Onlarla buluşmayı nasip eyle! Amin.
Melike
